บทที่ 9 วิถีคนเถื่อน (70%)
“สมน้ำหน้า!”
หลังจากหลุดพ้นจากวงแขนแกร่ง เจ้าของร่างบางก็กระโดดลงจากโต๊ะ จากนั้นก็ก้าวเรียบไปตามผนังอย่างระแวดระวัง ทั้งที่หวาดหวั่นไม่น้อย แต่กระนั้นก็ยังไม่วายเอ่ยเป็นเชิงท้าทาย
“ถ้ายังไม่เลิกทำบ้าๆ แม่จะกัดให้เนื้อขาด”
“กัดตรงไหน…ตรงนี้หรือเปล่า”
ขาดคำคนขวานผ่าซากก็ลดสายตาดุดันปนร้อนแรงลงไปมองยังเป้ากางเกง ทำเอาคนถูกยั่วอารมณ์หน้าร้อนวาบ ก่อนที่เขาจะเอ่ยวาจาหน้าไม่อายออกมา
“ก่อนจะกัดช่วยดูดเลียให้ขึ้นก่อนได้ป่ะ จะได้เอาเมียแบบดุๆ”
“ตรงนั้นกูไม่กัดหรอก แต่จะเอามีดสับให้ไม่เหลือชิ้นดี”
“จุ๊ๆๆ โหดแบบนี้ เวลาเอาก็ให้มันโหดถึงใจด้วยล่ะ บอกไว้ก่อนนะว่าผัวดุ และเมียต้องไหว”
คนที่ต้นแขนมีเลือดซิบลอยหน้าสวนกลับด้วยน้ำเสียงรื่นเริงเหมือนอารมณ์ดีเสียเต็มประดา จากนั้นก็ย่างสามขุมเข้าหาร่างสั่นเทาที่กำลังกระเถิบตัวเรียบไปตามความยาวของผนังกั้นดาดฟ้า
“อย่าเข้ามานะ!”
“อยากเข้าจะแย่”
คนที่ชักจะทนไม่ไหวเอ่ยเสียงติดจะพร่า ขณะสืบเท้าเข้าหาร่างที่กำลังออกอาการลนลาน เสียงหัวเราะยวนยั่วทำให้เธอทำท่าฮึดฮัด และก่อนที่ร่างสูงใหญ่จะเข้าถึงตัวอีกคราคุณหมอสาวก็รีบเบี่ยงตัวหลบ แล้วทันใดนั้นเธอก็ก้าวพลาด ส่งผลให้ร่างบางหล่นลงไปในสระน้ำแบบไม่ทันตั้งตัว
ตู้ม!!!
ผืนน้ำแตกกระเซ็น และขยายเป็นวงกว้าง ไม่นานร่างเปียกโชกก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาด้วยท่าทางตื่นๆ เพราะว่ายน้ำไม่เป็น เดชะบุญที่ระดับน้ำตรงที่เธอยืนอยู่ไม่ลึกมาก แต่ครั้นจะก้าวขาไปยังขอบสระคนที่ไม่รู้ว่าตามลงมาตั้งแต่ตอนไหนก็เข้าประชิดตัวเสียแล้ว
“ชอบในน้ำเหรอคุณหมอ เดี๋ยวผัวจัดให้…”
ยังไม่ทันจะขาดคำมือกระด้างก็กระชากบราเซียร์ที่ห่อหุ้มเต้าทรวงเป็นกระเปาะออก แล้วขว้างทิ้งอย่างไม่ไยดีท่ามกลางเสียงร้องอุทานลั่น
“กรี๊ด!!!”
“กูชอบเสียงกรี๊ดมึงว่ะ ฟังแล้วได้อารมณ์ฉิบหาย”
คนหน้าทนไม่พูดเปล่า แต่ฟอนเฟ้นหน้าอกนุ่มหยุ่นอย่างย่ามใจ ก่อนจะเคลื่อนมือมากระชากกางเกงขาสั้นของเธอออก ตามด้วยกางเกงในตัวจิ๋ว
“ไอ้โรคจิต ปล่อยกูนะโว้ย!”
คนที่กำลังถูกรุกรานดิ้นรนขัดขืนอย่างบ้าคลั่ง ทันทีที่หลุดจากพันธนาการร้ายเธอก็รีบดีดตัวออกห่าง แล้วก้าวไปยังขอบสระ ทว่าพอจะก้าวขาขึ้นกลับถูกรวบตัวจากทางเบื้องหลัง และนั่นก็ทำให้ปิยฉัตรสูดหายใจหนักๆ ด้วยความโมโหสุดขีด ทันใดนั้นเธอก็ใช้ศอกถองเข้าที่ชายโครงแกร่งเต็มแรง
“อุ๊บ!”
เสียงที่หลุดออกมาจากปากคนที่ถึงกับจุกเพราะฤทธิ์ศอกแหลมๆ ทำให้คุณหมอสาวฉีกยิ้มด้วยความสาแก่ใจ ครั้นวงแขนแกร่งคลายออกจากเอวคอดเธอก็ตั้งท่าจะเทคตัวขึ้นจากสระเพื่อจะหนีไปให้พ้นๆ จากไอ้คนกักขฬะ แต่แล้วก็แทบจะกรีดร้องด้วยความคับข้องใจในวินาทีที่ตัวร้ายยกร่างน้อยลงมายืนที่เดิม แล้วกอดกระชับจากทางด้านหลัง มิหนำซ้ำยังเอาคางบึกบึนมาเกยที่ลาดไหล่มน
“จะรีบไปไหนเล่าเมียจ๋า”
ลมหายใจผ่าวระอุพร้อมน้ำเสียงแตกพร่าเจือเซ็กซี่ที่กระซิบอยู่ริมหูทำให้เธอเหมือนหัวใจจะวาย แล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือก เมื่อพ่อคนมือไวตะปบเข้าตรงเนินเนื้ออวบอูมเกินตัว ชั่วพริบตานิ้วร้ายกาจก็ถูกส่งเข้าไปในกลีบสาว เล่นเอาเธอแทบช็อกกับความดิบแบบไม่ปรานี ครั้นได้สติก็ดิ้นรนอย่างสุดแรง แต่การต่อต้านมันไม่ง่ายเลย ซ้ำร้ายนิ้วกระด้างยังไถลเข้าไปลึกกว่าเดิม จอมพลหัวเราะกลั้วลำคอหนาด้วยความพึงพอใจ
“คน…เลว…”
เธอเค้นเสียงก่นด่าเขายิ่งหัวเราะดังชวนเจ็บใจ ก่อนจะเอาคืนด้วยการดึงนิ้วออกมา แล้วกระแทกกลับเข้าไป พร้อมกระซิบถ้อยคำหยาบคายทว่าชวนหวามใจอย่างน่าบัดซบ
“ตอดดีฉิบหายเลยเมียจ๋า…”
“ลามก หื่นกาม”
น้ำคำประณามเรียกเสียงหัวเราะแผ่วๆ แล้วร่างแน่งน้อยก็สะดุ้งเฮือก เกือบหลุดเสียงครางน่าละอายออกมา เมื่อไอ้คนกักขฬะหมุนวนนิ้วยวนยั่ว แล้วกระแทกเข้าใส่หนักๆ
“ในน้ำยิ่ง ‘เสียว’ จนแทบทนไม่ไหว…ว่าไหม”
“มะ…ไม่รู้…ปล่อย”
คนถูกเล้าโลมจนสติแทบไม่เหลือชิ้นดีสวนกลับเสียงสะท้านทำเอาจอมโอหังกระตุกมุมปาก ก่อนจะค่อยๆ ดึงนิ้วออกเล็กน้อย แล้วสอดเสียบนิ้วเข้าไปใหม่ ท่ามกลางเสียงครางผาดแผ่วอย่างลืมตัว
“อ๊า…บอกให้ปล่อยไงวะ”
“จะรีบไปไหนหือ…”
จอมดิบยังไม่เลิกยั่วอารมณ์ ขณะทิ่มแทงนิ้วร้ายกาจเข้าหากายสาวตามอำเภอใจ ทำเอาเธอแทบดิ้นพล่าน หายใจหอบหนักๆ แต่กระนั้นก็ยังเค้นเสียงติดจะสั่นระริกตอบโต้
“ก็ไปให้พ้นๆ จากคนหยาบอย่างมึงน่ะสิ”
“หยาบแบบไหนหือเมียจ๋า แบบนี้ หรือว่าแบบนี้…”
ตัวร้ายไม่เล่นลิ้นเปล่า แต่กระชากขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นไปพาดตรงขอบสระ แอ่นสะโพกส่งตัวตนแข็งกร้าวเข้าเสียดสี ก่อนจะกระแทกนิ้วเข้าหาซอกสาวอีกครา จ้วงแทงลึกบ้างตื้นบ้างทว่าทำเอาคนไม่ประสาวาบหวามจนแทบขาดใจ และก็เหมือนจะแดดิ้นเสียให้ได้เมื่อไอ้คนหื่นขบเม้มใบหูน้อย ขณะชักนิ้วเข้าออกถี่ระรัว
“อ๊า…อ๊ะ…เอานิ้วออกไป”
คนถูกกระทำครางหลุดหลง ท้ายประโยคเอ่ยเสียงขาดเป็นห้วงๆ ทว่าแทนที่จะทำตาม เขากลับเพิ่มจังหวะให้นิ้วกระหน่ำเข้าใส่กายสาวอย่างดุดัน พร้อมกันนั้นก็ดูดลำคอระหงหนักๆ ส่วนมืออีกข้างก็ลนลานฟอนเฟ้นเคล้นคลึงหน้าอกขนาดพอดีมือ บ้างบีบบี้ปลายถันจนเธอหลุดเสียงครางซี้ดอ้า ความเสียดเสียวเกินห้ามใจทำให้คุณหมอสาวตัวสั่นระริกประหนึ่งจับไข้ ขณะเท้ามือเข้าที่พื้นสระเป็นหลักยึด
“บะ…บอกให้เอานิ้วออกไป”
“งั้นเอาอย่างอื่นเข้าไปแทนก็ได้”
คนเถื่อนเอ่ยเสียงแหบพร่า ขณะลนลานกระชากกางเกงยีนส์ลง ตามด้วยกางเกงใน แล้วรีบประคองแก่นกายปวดหนึบเข้าประชิดกายสาวจากทางเบื้องหลัง ทำเอาร่างบางตัวเกร็ง ขยับปากละล่ำละลักห้ามปราม
“มะ…ไม่…อย่านะ”
“อย่าปฏิเสธเลยน่า กูรู้ว่ามึงก็ต้องการกูเหมือนกัน”
ยังไม่ทันจะขาดคำคนที่ไม่คิดจะสนห่าอะไรอีกต่อไปก็ย่อตัวลง แล้วค่อยๆ สอดเสียบท่อนลำชายเข้าไปหลอมรวมเป็นหนึ่ง ท่ามกลางเสียงครางประท้วงของคนตัวเล็ก
“ฮื้อ…ไอ้คนบ้า กูบอกว่าอย่า อูยยยยยย…” ท้ายประโยคคนที่ถูกจู่โจมก็สูดปากครางโหยด้วยความเสียวจัดเกินจะบรรยายในวินาทีที่อีกฝ่ายค่อยๆ ขยับเข้าไปทีละนิด
“ซี้ดดดดด….อย่าอะไรถึงได้รัดผัวแน่นแบบนี้วะ”
จอมพลสูดปากครางลึกในลำคอ หลับตาแน่น โน้มตัวไปด้านหน้าจนแผ่นอกกว้างแนบกับแผ่นหลังบอบบาง แล้ววาดมือไปประสานกับมือที่ค้ำพื้นสระอยู่ จากนั้นก็กระทุ้งเข้าหาด้วยจังหวะที่หน่วงหนักมากขึ้น เรียกเสียงครางด้วยความเสียวซ่านจากคนตัวเล็ก แต่กระนั้นเธอก็ยังไม่วายด่าทอ
“อ๊า…คนนิสัยไม่ดี”
“ซี้ดดดดดด…แน่นว่ะ ตอดผัวดีฉิบหายเลยตัวแสบ”
เจ้าของร่างทรงพลังแอ่นสะโพกส่งตัวตนเข้าใส่อย่างเชื่องช้าบาดอารมณ์ ด้วยต้องการให้คนไม่ประสาได้ปรับตัวรับสภาพกับความยิ่งใหญ่ และตึงแน่นจนแทบปริแยก ขณะคำรามด้วยความซ่านสะใจ เมื่อรับรู้ได้ถึงการตอดรัดของความนุ่มแน่นทว่าร้อนผ่าว ก่อนจะกระแทกแรงๆ จนสุดลำ
“โอ้ววว…อื้อ…ยะ…หยุดนะ” ถึงแม้จะเสียววาบตั้งแต่หัวจรดเท้าทว่าคุณหมอสาวก็ยังพยายามห้ามปรามเสียงกระท่อนกระแท่น “ออกไป…”
“ไม่ออก จะเอาจนกว่ามึงจะท้องโน่นแหละ” ขาดคำคนไม่เคยฟังคำสั่งของใครก็ถอนความอลังการออกมาจากปล่องสวาท แล้วโถมกระแทกเข้าหาจนสุดตัว
“ฮื้อ…บอกแล้วไง ว่ากูไม่มีวันท้อง…อ๊า…”
วาจาไม่น่าฟังทำให้จอมเถื่อนเคลื่อนมือมาจับปลายคางมน แล้วบังคับให้เธอเบี่ยงหน้ามาหา ก่อนจะก้มลงบดขยี้เรียวปากสีระเรื่ออย่างดุดัน จูบเอาๆ จนเธอแทบขาดใจถึงได้ยอมถอนปากออก แล้วกระซิบถ้อยคำสุดโอหัง
“เอาบ่อยๆ ไม่ท้องก็ให้มันรู้ไป”
“กู…ไม่เอากับมึง”
